Nokkur vandamál sem standa frammi fyrir málmstimplunarvinnslustöðvum

1. Launakostnaður heldur áfram að hækka.

Í nútímasamfélagi' velur flest ungt fólk ekki að taka þátt í erfiðu og leiðinlegu starfi að stimpla. Það sem allir sækjast eftir er vellíðan og vellíðan eða fljótur árangur, með það í huga að eftir eitt eða tvö ár af framleiðslu séu mánaðarlaunin yfir 10.000, sem er einfaldlega ómögulegt. Mikill fjöldi svokallaðs stimplunarfólks fer eiginlega bara framhjá í greininni. Þeir halda bara að þetta sé erfiður iðnaður. Reyndar er margt hæft fólk sem á rætur í framleiðsluiðnaðinum sem stendur sig vel. Flestar innlendu málmstimplunarverksmiðjurnar eru vinnufrekar og eftirspurn eftir framleiðslustarfsmönnum er mikil og engin nýliðun. Samfara verðhækkunum undanfarinna ára munu laun að sjálfsögðu hækka.

2. Grimmileg samkeppni meðal jafningja.

Aðgangsþröskuldur stimplunariðnaðarins er tiltölulega lágur, sem leiðir af sér blöndu af fiski og drekum í allri greininni og grimm samkeppni er óumflýjanleg. Ekki aðeins gæðin eru misjöfn, heldur er verðinu stöðugt þrýst niður og hagnaðarframlegðin er þegar mjög veik.

3. Verð og verksmiðjuverð halda áfram að hækka.

Verð á hráefnum og búnaði sem þarf til framleiðslu á málmstimplunarhlutum hækkar einnig, sem veldur því að þrýstingur á stimplunarverksmiðjurnar heldur áfram að aukast. Það sem mestu máli skiptir er hækkun verkstæðiskostnaðar. Nú á dögum er hátt húsnæðisverð einnig að hækka verkstæðisleigu ár frá ári. Margar málmstimplunarverksmiðjur þurfa að flytja verksmiðjur sínar á tiltölulega afskekkta staði.